به‌طور معمول زمان بارداری، ۹ماه در نظر گرفته می‌شود؛ اما می‌توان زمان اصلی این فرآیند را ۱۲ماه دانست؛ چراکه ۳ماه قبل از دوره ۹ماهه بارداری و بعد از تصمیم به بارداری، به مراقبت و انجام بعضی آزمایش‌ها اختصاص داده می‌شود. آزمایش‌های ژنتیکی قبل بارداری، محض شناسایی مشکلات ژنتیکی والدین است که به‌طور معمول درصورت وجود جهش در “DNA” هردو فرد، این مشکل به جنین نیز منتقل می‌شود.
ازجمله بیماری‌هایی که امکان انتقال آن‌ها به فرزند وجود دارد، 《سندروم ایکس شکننده》، 《بیماری سلول داسی‌شکل》 و بیماری‌هایی ازجمله دیابت و… است. پزشکان معتقدند درصورتی که آزمایش‌ها هرچه سریع‌تر انجام شوند احتمال حل مشکل، درصورت وجود، بالا می‌رود. آزمایش‌های غربالگری ژنتیکی، معمولا به‌صورت تست خون هستند. نوع دیگری از نمونه‌برداری این آزمایش، استفاده از بزاق است. پیشنهاد می‌شود، افراد قبل‌از انجام آزمایش‌های غربالگری ژنتیکی، با مشاور ژنتیک صحبت کنند.
آزمایش شمارش سلول های خونی “CBC”: این آزمایش، از آزمایش هاب بالینی بوده و شامل بررسی و شمارش عواملی ازجمله گلبول قرمز، گلبول سفید، “هموگلوبین” و “هماتوکریت” یا همان درصد نسبت گلبول‌های قرمز در خون، است.
آزمایش کاریوتایپ: هر سلول انسان، ۲۳ جفت کروموزوم دارد. آزمایش 《کاریوتیپ》که ازجمله آزمایش تخصصی ژنتیک است، مسئول بررسی ظاهری و تعداد این کروموزوم‌ها و شناسایی هرگونه مشکل در آن‌ها است.
آزمایش قند خون ناشتا “FBS”: ازجمله تست‌های بالینی است که میزان قند خون ناشتای فرد را مشخص می‌کند. این آزمایش حتما باید به‌صورت ناشتا صورت بگیرد؛ چراکه با مصرف وعده غذایی، قند خون فرد بیش‌از حد معمول می‌شود. آزمایش‌های ژنتیکی قبل بارداری، شامل تست‌هایی ازجمله بررسی ابتلای فرد به هپاتیت، سیفلیس، کلامیدیا، ایدز و دیگر بیماری‌های ارثی هستند.
یکی از مهم‌ترین سوالات درمورد تست‌های ژنتیکی قبل بارداری، این است که 《مثبت بودن تست هر دو طرف، خبر از ابتلای قطعی جنین به بیماری می‌دهد؟》. درحقیقت اگر تست هردو نفر مثبت باشد باز هم احتمال ابتلای کودک، ۲۵درصد است؛ اما با این حال، این آزمایش‌ها بهتر است قبل از دوره بارداری صورت بگیرند؛ چراکه اگر در دوره بارداری انجام شوند، درصورت مثبت‌بودن نتایج، باید آزمایش‌های بیشتری صورت بگیرد تا ابتلای کودک به جهش یا بیماری را بررسی کرد.
منابع: