به اطلاع متخصصین طب بالینی و همکاران عزیز می رسانیم که پنل بیماری های منتقل شونده از راه جنسی (STD) با روش POC داراي تاييده CE و IVD که شامل پاتوژن های زیر می‌باشد، در بخش تشخيص مولكولي آزمایشگاه تشخیص پزشکی بوعلی قابل انجام می‌باشد.
1- Chlamydia trachmatis
این باکتری ها در اقصی نقاط جهان یافت شده و به گروه های مختلف تقسیم گردیده که بر اساس نوع تیپ، مولد بیماری های گوناگون می باشند. بیماری های ادراری تناسلی وابسته به کلامیدیاها در اثر تماس جنسی منتقل می شوند.
2- Neisseria gonorrohoeae
این عفونت در بزرگسالان اکثرا در رابطه با مقاربت صورت می گیرد. در مردان پس از یک دوره کمون کوتاه ۲ تا ۱۰ روز التهاب میزراه (urethritis) ظاهر می شود که با درد بهنگام ادرار کردن (dysuria) و تخلیه چرکین و لزج همراه است. در زنان علائم بیماری شدت بیشتری دارد و ممکن است بعنوان التهاب گذرای مثانه سوء تعبیر شود. خطر انتقال و انتشار عامل بیماری به دستگاه های دیگر لگن زیاد است و ممکن است منجر به نازائی که از عوارض دیررس این بیماری است، منجر شود .
3- Mycoplasma genitalium
مایکوپلاسما یکی از انواع باکتری هایی است که منجر به بیماری های مقاربتی می شود. این بیماری از طریق برقراری رابطه جنسی با فرد مبتلا به این بیماری، پدید می آید. حتی تماس جنسی و پوستی نیز می تواند سبب ابتلا به این بیماری شود. این باکتری تقریبا شایع است به طوریکه از از هر 100 نفر، 1 نفر به این بیماری مبتلا هستند.
این بیماری همیشه دارای علایم نیست و بنابراین امکان دارد بدون اینکه اطلاع داشته باشید، ناقل و مبتلا به این بیماری باشید. علایم این بیماری در مردان شامل: ترشح آبکی از آلت تناسلی، احساس سوزش و درد در هنگام ادرار و علایم آن در زنان مبتلا شامل: ترشحات واژن، درد در زمان نزدیکی، خونریزی پس از نزدیکی، خونریزی در بین دوره های پریود و درد در ناحیه لگن و زیر ناف می باشد.
4- Mycoplasma hominis
میکوپلاسمای دستگاه تناسلی – ادراری بوسیله تماس مستقیم صورت گرفته و در مردان التهاب میزراه (urethra) و/یا پروستات را بدنبال دارد. این میکرواورگانیسم در زنان موجب التهاب بخش خارجی دستگاه تناسلی، التهاب بافت مخاطی گردن رحم و تخمدان ها می شود.
5- Trichomonas vaginalis
اگرچه علایم این بیماری در افراد مختلف، متفاوت است اما بسیاری از افراد حتی نمی دانند که عفونت با این انگل را دارند. انگل از طریق تماس جنسی از یک فرد آلوده به فردی که مبتلا نیست، انتقال می یابد. در زنان بیشترین قسمتی از بدن که با انگل می تواند آلوده شود؛ واژن، دهانه رحم، مجرای ادراری و قسمت خارجی آلت تناسلی زن (ولوا) می باشد. در مردان نیز مجرای ادراری (قسمت درونی آلت تناسلی)، آلوده ترین جای بدن است. از این رو به هنگام تماس جنسی، انگل از مجرای ادرای مرد به واژن یا بالعکس منتقل می شود. آلوده شدنِ دیگر نقاط بدن از قبیل دست ها، دهان یا مقعد توسط انگل معمول نمی باشد. علت اینکه چرا برخی از افراد آلوده دارای علامت هستند و برخی دیگر نه، هنوز مشخص نیست اما سن فرد و سلامت عمومی آن را در بروز علایم دخیل دانسته اند. افراد بدون علامت نیز می توانند عفونت را به شریک های جنسی خود منتقل کنند.
6- Ureaplasma urealyticum
گونه های مايکوپلاسما کوچکترين موجودات زنده هستند و در بين پروکاريوت ها منحصر به فرد می باشند. فاقد ديواره سلولی بودن آنها، عمدتا سبب عدم حساس بودن این دسته از باکتری ها به بسیاری از داروهای ضد میکروبی معمول، از جمله بتا-لاکتام ها (مانند پنی سیلین) می شود، البته با برخی دیگر از آنتی بیوتیک ها قابل درمان هستند. میکروارگانیسم های مایکوپلاسما معمولا مرتبط با مخاط هستند، معمولا خارج از سلول در دستگاه های تنفسی و دستگاه تناسلی ساکن اند و به ندرت به زیر پوست نفوذ می کنند و در موارد سرکوب سیستم ایمنی که ممکن است در جریان خون نفوذ کنند و به ارگان ها و بافت های متعددی نفوذ کنند. بعضی از گونه های مایکوپلاسما نیز به عنوان پاتوژن های داخل سلولی عمل می کنند. اورئاپلاسما اورئالیتیکوم به دلیل توانایی منحصر به فرد در متابولیزه کردن اوره و تولید آمونیوم از سایر مایکوپلاسما ها متفاوت است. حداقل 60% از خانم های سالم که تجربه رابطه جنسی داشته اند این میکروارگانیسم را در واژن خود دارند و حداقل 20% از آنها مایکوپلاسما هومینیس را حمل می کنند. هر دوی این میکروارگانیسم ها، جزو میکروارگانیسم های فرصت طلب های هستند.
7- Ureaplasma parvum
Ureaplasma نوعی باکتری است که می تواند از طریق تماس جنسی منتقل شود ، اگرچه به دلیل درجه پایین بیماری زایی ، یک STI یا STD کلاسیک محسوب نمی شود. Ureaplasma شامل دو گونه Parvum و Urealyticum هستند. تخمین زده می شود که بخش اعظم جمعیت از لحاظ جنسی فعال از طریق جنسی به Ureaplasma آلوده شده اند و هیچ گونه مشکلی ایجاد نمی کند.