بررسی اجمالی

آزمایش بیلی روبین میزان بیلی روبین در خون شما را بررسی می کند. بیلی روبین یک ماده زرد-نارنجی است که در هنگام تجزیه طبیعی سلول های خونی (گلبول های قرمز) ایجاد می شود. بیلی روبین توسط گردش خون از کبد عبور می کند و سرانجام از بدن دفع می شود.

مقادیر بالاتر از میزان طبیعی بیلی روبین ممکن است انواع مختلفی از مشکلات کبدی را نشان دهد. گاهی اوقات ، سطوح افزایش یافته بیلی روبین ممکن است نشان دهنده افزایش میزان از بین رفتن گلبول های قرمز (همولیز) باشد.

چرا آزمایش بیلی روبین انجام می شود؟

آزمایش بیلی روبین معمولاً به عنوان بخشی از یک گروهی از آزمایش ها برای بررسی سلامت کبد شما انجام می شود.

پزشک شما ممکن است در شرایط زیر انجام آزمایش بیلی روبین را برای شما توصیه کند:

• بررسی زردی – افزایش بیلی روبین می تواند باعث زرد شدن پوست و سفیدی چشم شما (زردی) شود. یکی از استفاده های متداول این آزمایش اندازه گیری میزان بیلی روبین در نوزادان است.
• بررسی وجود انسداد در مجاری صفراوی کبد شما.
• کمک به تشخیص یا نظارت بر پیشرفت سایر بیماری های کبدی مانند هپاتیت.
• کمک به تشخیص تخریب گلبول های قرمز که در بیماری های مختلف رخ می دهد.
• کمک به ارزیابی روش درمانی که برای شما صورت گرفته است.
• کمک به ارزیابی سمیت داروها

برخی از آزمایشات متداول که ممکن است همزمان با آزمایش بیلی روبین انجام شود، شامل موارد زیر است:

• آزمایش عملکرد کبد: گروهی از آزمایش های خون که آنزیم ها یا پروتئین های خاصی را در خون شما اندازه گیری می کنند.
• آلبومین و پروتئین تام: سطح آلبومین – پروتئین ساخته شده توسط کبد – و پروتئین تام نشان می دهد که کبد شما به چه میزان پروتئین هایی را تولید می کند که بدن شما برای مبارزه با عفونت ها و انجام سایر عملکردها به آنها نیاز دارد.
• شمارش کامل سلول های خونی: این آزمایش چندین مؤلفه و ویژگی خون شما را اندازه گیری می کند.
• زمان پروترومبین: این آزمایش مدت زمان لخته شدن پلاسما را اندازه گیری می کند.

شما چه انتظاراتی می توانید داشته باشید؟

در طول انجام آزمایش

آزمایش بیلی روبین با استفاده از نمونه خون انجام می شود. معمولاً خون از طریق سوزن کوچکی که در بازوی شما وارد شده است ، کشیده می شود. سوزن به یک لوله کوچک وصل شده است، که در آن خون شما جمع می شود.

ممکن است با وارد شدن سوزن به بازوی خود احساس درد کنید و پس از برداشتن سوزن، کمی ناراحتی کوتاه مدت در محل نمونه گیری را تجربه کنید. خون لازم برای آزمایش بیلی روبین در نوزادان معمولاً با استفاده از یک شی تیز برای نفوذ به پاشنه پا بدست می آید. پس از آن ممکن است کبودی جزئی در محل سوراخ وجود داشته باشد.

خون شما برای تجزیه و تحلیل به بخش بیوشیمی عمومی آزمایشگاه تشخیص پزشکی بوعلی قم ارسال می شود.

نتایج آزمایش

نتایج آزمایش بیلی روبین به عنوان بیلی روبین مستقیم، غیرمستقیم و بیلی روبین تام بیان می شود. بیلی روبین تام ترکیبی از بیلی روبین مستقیم و غیرمستقیم است. به طور معمول، شما نتیجه مقادیر اندازه گیری شده بیلی روبین مستقیم و تام خود را دریافت خواهید کرد.

نتیجه طبیعی برای آزمایش بیلی روبین تام در بزرگسالان 1.2 میلی گرم در دسی لیتر (میلی گرم در لیتر) و برای افراد زیر 18 سال معمولاً 1 میلی گرم در دسی لیتر است.

نتیجه طبیعی بیلی روبین مستقیم به طور کلی 0.3 میلی گرم در دسی لیتر است.

این نتایج ممکن است بسته به روش اندازه گیری و کیت مورد استفاده در آزمایشگاه ممکن است فرق کند. نتایج طبیعی ممکن است برای زنان و کودکان کمی متفاوت باشد و نتایج ممکن است تحت تأثیر برخی غذاها، داروها یا ورزش شدید قرار داشته باشد.

حتما در مورد هر نوع مواد غذایی یا دارویی که قبل از انجام آزمایش مصرف کرده اید و میزان فعالیت ورزشی خود را به پزشک و همچنین آزمایشگاه بگویید تا نتایج شما به درستی تفسیر شود.

نتایج پایین تر از حد طبیعی معمولاً جای نگرانی ندارد. افزایش مقادیر بیش از مقادیر طبیعی قید شده در برگه آزمایش ممکن است نشان دهنده آسیب کبدی یا بیماری باشد.

مقادیر بالاتر از سطوح طبیعی بیلی روبین مستقیم در خون ممکن است نشان دهد که کبد شما به درستی بیلی روبین را پاک نمی کند. افزایش سطح بیلی روبین غیرمستقیم ممکن است مشکلات دیگری را نشان دهد.

یکی از دلایل مهم و بی ضرر افزایش بیلی روبین، سندرم گیلبرت است. در سندرم گیلبرت آنزیمی که به تجزیه بیلی روبین در بدن شما کمک می کند دچار مشکل می شود.

به خاطر داشته باشید که پزشک ممکن است با توجه به نتایج آزمایش بیلی روبین، آزمایش های بیشتری را برای بررسی وضعیت شما انجام دهد.

منبع:

https://www.mayoclinic.org/tests-procedures/bilirubin/about/pac-20393041