نام فارسی:
- آزمایش آلبومین
نام اختصاری:
- Alb
سایر نام ها:
- آلبومین
بخش انجام دهنده:
- بیوشیمی عمومی و تخصصی
نوع نمونه قابل اندازه گیری:
- سرم
حجم نمونه مورد نیاز:
- 0.5 میلی لیتر
شرایط نمونه گیری:
- نیاز به ناشتایی نمی باشد.
- از مصرف غذاهای پرچرب قبل از انجام آزمایش اجتناب گردد.
ملاحظات نمونه گیری:
- سن و جنس بیمار در برگه آزمایش ثبت گردد.
- نمونه نباید به مدت زیاد (بیش از ۱۲ ساعت) در دمای اتاق بماند.
موارد عدم پذیرش نمونه:
- همولیز شدید نمونه
شرایط جابجایی و نگهداری نمونه:
- پایداری بعد از سانتریفیوژ: در دمای محیط 10 هفته، در دمای یخچال 5 ماه و در دمای فریزر 3 ماه است.
کاربردهای بالینی:
- در تشخیص افتراقی بیماری های مرتبط با نسبت Alb به گلبولین و ارزیابی وضعیت تغذیه ای بدن
روش اندازه گیری در آزمایشگاه:
- به برگه آزمایش مراجعه شود.
مقادیر مرجع:
- به برگه آزمایش مراجعه شود.
تفسیر:
- هیپرآلبومینمی (افزایش آلبومین) اهمیت تشخیصی کمی به جز در موراد دهیدراتاسیون دارد. موقعی که مقادیر آلبومین سرم یا پلاسما به کمتر از g/dl ۲ برسد ادم معمولاً ظاهر می شود.
عوامل مداخله گر:
- در شرایط داخل بدن (invivo) مصرف استروئیدهای آنابولیک، کلوفیبرات، پروژسترون، اپی نفرین باعث افزایش و مصرف آلوپورینول و استروژن باعٍث کاهش مقادیر می گردد.
- در شرایط آزمایشگاهی (invitro) دکستران افزایش دهنده پروتئین های تام سرم می باشند.
توضیحات:
- مقادیر آلبومین به دست آمده با روش برموکزول گرین ممکن است با مقادیر حاصل شده با روش الکتروفورز یکسان نباشد.